Historia przepisow

Kuchnia wloska charakteryzuje sie korzystaniem z duzej ilosci warzyw i przypraw takich jak oregano, bazylia, pieprz, estragon, tymianek, rozmaryn, a takze
uzywaniem parmezanu. W kuchni tej dosc powszechnie stosuje sie tez oliwe, pomidory oraz cebule i czosnek, a takze oliwki. Kuchnia wloska wyspecjalizowala sie
szczegolnie w potrawach macznych oraz w rybnych i owocach morza. Charakterystyczna cecha kuchni wloskiej jest przygotowywanie dan swiezych ze skladnikow dostepnych
w okolicy, o danej porze roku. Wlosi pod wzgledem zasad kulinarnych sa bardzo przywiazani do swojej tradycji. W kuchni wloskiej nie ma miejsca na ustepstwa
pod wzgledem jakosci skladnikow lub dodatkow. Pewna tradycja jest takze stala w calych Wloszech pora spozywania poszczegolnych posilkow w ciagu dnia[1].

Kuchnia wloska jest bardzo roznorodna. Na polnocy je sie ryz i polente, czesciej stosuje sie maslo, na poludniu przewazaja niezliczone gatunki makaronow i oliwa.
Kazdy z 20 regionow oraz wiele miast maja swoje kulinarne specjaly. Emilia-Romania to ojczyzna faszerowanych pierozkow, Sycylia i Siena slyna z deserow, rejon
Dolina Aosty z fondue, Florencja szczyci sie befsztykiem i wieloma innymi daniami miesnymi, Turyn kurczakami, Bolonia sosem miesnym (bolognese), a Neapol
tradycyjna pizza.

Wiele potraw takich jak spaghetti, pizza i risotto stalo sie bardzo popularne najpierw w USA, a potem razem z eksportem kultury amerykanskiej w wiekszosci panstw
przemyslowych, od Korei po Argentyne

Tradycyjny posilek wloski sklada sie z antipasto (przystawka), primo piatto (zazwyczaj pasta lub inne danie maczne, zupa); secondo piatto: glowne danie to ryby,
mieso albo drob wzbogacone salatka. Taki posilek zakonczony jest deserem, np. panna cotta lub tiramisu.